ساحل نین چو

خط طاق ده کیلومتری با شن نرم طلایی پوشانده شده و توسط نخل های عجیب و غریب پوشانده شده است که سایه ای راحت ایجاد می کند و گوش را با خش خش برگ های باز شده نوازش می کند. دریا یک رنگ فیروزه ای روشن است که به طرز شگفت انگیزی خالص و آرام است ، به ویژه از ماه مه تا سپتامبر ، تا شروع فصل باد. اما در زمستان ، ساحل کاملاً راحت است - امواج به اندازه خط ساحلی شمالی زیاد و قوی نیستند و دمای آب تنها چند درجه کاهش می یابد.

نینگ چو برای شنا و استراحت با کودکان کوچک ایده آل است. ورود به دریا شیب دار است ، ته آن ماسه ای و یکنواخت است و جریانات موذیانه از ساحل بسیار دور می شوند. ساحل همه امکانات لازم را فراهم می کند ، تخت های آفتابگیر و سایبان نصب شده است ، کمد های خشک ، دوش و رختکن وجود دارد. در گرمای ظهر ، می توانید در سایه درختان نخل پهن کرده یا روی چمن دراز بکشید و از صدای امواج و آواز پرندگان گرمسیری لذت ببرید.

دوستداران فعالیت در فضای باز می توانند از موج سواری ، غواصی ، کایاک سواری ، قایقرانی ، جت اسکی یا بازی والیبال لذت ببرند. بسیاری از مراکز اجاره تجهیزات ورزشی و تجهیزات آب ، و وسایل ماهیگیری و کباب کردن وجود دارد.

چندین رستوران دنج درست در ساحل وجود دارد که غذاهای محلی را از تازه ترین غذاهای دریایی تهیه می کنند. علاوه بر این ، قیمتهای ساحل بسیار کمتر از نزدیکترین شهرکها است و کیفیت غذا عالی است.

بهترین زمان برای رفتن کی است؟

از آنجا که ویتنام کشوری از شمال به جنوب است ، آب و هوا در قسمتهای مختلف آن کمی متفاوت است. در شمال ، رطوبت و درجه حرارت بالا از ماه مه تا اکتبر مشاهده می شود ، اما در ماه های باقی مانده کمی خشک تر و سردتر است. در جنوب ، فصل بارندگی طولانی تر است و از ماه مه تا نوامبر ادامه دارد ، اما حتی پس از پایان آن ، رطوبت کاهش نمی یابد. بنابراین ، بهتر است در زمستان یا اوایل بهار به استراحتگاه های محبوب جنوب کشور بروید.