بهترین سواحل نیویورک

جزیره کونی، یکی از ارجمندترین سواحل نیویورک، با شهربازی درجه یک، شن‌های بکر و سفید برفی، و مجموعه‌ای از موسسات، صدا می‌زند. میزبان مجموعه ای از رویدادها، از جمله مسابقات ورزشی، مسابقات آشپزی، مسابقات بین المللی، و نمایشگاه های جهانی است. علاوه بر این، این مقصد نمادین برای کسانی که به دنبال شنا کردن، غرق شدن در آفتاب یا لذت بردن از قدم زدن آرام در کنار ساحل هستند، ایده آل است.

لانگ بیچ، گستره وسیعی از ماسه های نرم و طلایی، در مجاورت نیویورک قرار دارد و به خاطر امواج ملایم و مرغان دریایی بازیگوش شهرت دارد. این مقصد ایده‌آل برای انواع فعالیت‌های ساحلی، از جمله موج‌سواری، شنا و قرار گرفتن در آغوش گرم خورشید، به خود می‌بالد. در مجاورت ساحل، بازدیدکنندگان یک پیاده‌روی خوش‌ساخت را پیدا می‌کنند که یادآور جزیره نمادین کونی است و یک تجربه تفرجگاهی لذت‌بخش را ارائه می‌دهد. در امتداد این پیاده‌روی خوش منظره، بهترین رستوران‌ها، کافه‌های جذاب، و کافه‌تری‌های دعوت‌کننده به شما اشاره می‌کنند که نوید می‌دهند هر هوس آشپزی را برآورده کنند.

ساحل منهتن که در انتهای شرقی بروکلین، در نزدیکی ساحل پر جنب و جوش برایتون واقع شده است، افتخار و جواهر منطقه ای است که نام خود را به اشتراک می گذارد. این منطقه که زمانی به عنوان یکی از برترین استراحتگاه های لوکس نیویورک در اواخر قرن نوزدهم معرفی می شد، توسعه خود را مدیون تاجر محترم آستین کوربین است. چشم انداز او منجر به ساخت یک راه آهن شد که در نهایت به سیستم مترو تبدیل شد و باعث رشد هتل های مجلل، کازینوها و حتی یک هیپودروم در امتداد ساحل شد. اگرچه جذابیت ساحل منهتن به عنوان یک استراحتگاه با گذشت زمان کاهش یافته است، اما جایگاه خود را به عنوان یک منطقه مسکونی معتبر حفظ کرده است. امروزه، این شهر دارای عمارت‌های مجلل زیبا، یک پارک به خوبی نگهداری شده با زمین‌های بازی کودکان و زمین‌های تنیس، مدارس سطح بالا، یک مهدکودک منحصر به فرد، و البته یک ساحل شنی مجهز است. این ساحل یک مکان محبوب برای نیویورکی ها و بازدیدکنندگان باقی می ماند و یک فرار آرام از شلوغی شهر ارائه می دهد.

ساحل برایتون که در بخش جنوبی بروکلین، در کنار ساحل منهتن و جزیره کونی قرار دارد، زمانی به عنوان یک خلوتگاه مجلل برای اروپاییان مرفه تصور می شد. با این حال، ویرانی های رکود بزرگ و هیاهوی جنگ جهانی دوم، ساحل برایتون را به یکی از فقیرترین مناطق شهر تبدیل کرد. با سرمایه گذاری از این رکود، مهاجران از اتحاد جماهیر شوروی شروع به خرید مسکن های مقرون به صرفه ای کردند که در این منطقه زیاد شده بود. در اوایل دهه 1990، برایتون بیچ شخصیت مدرن خود را ایجاد کرد - شخصیتی که در سه دهه گذشته ثابت قدم مانده است. محله با نام مستعار "اودسا کوچولو" با صداهای مکالمه روسی می تپد. فروشگاه ها و بازارهای آن مملو از محصولات روسی است. در هر رستوران محلی، می توان یک شات ودکای خنک را میل کرد که با یک کاسه دلچسب گل گاوزبان کاملاً تکمیل می شود.